Dagboek van een ongevaccineerde 1

Toen ik laatst door de binnenstad van Zutphen liep was het alsof ik me voor het eerst realiseerde dat ik niet meer overal welkom ben in de stad, dat er plekken zijn waar ik niet meer wordt toegelaten. Een nieuwe vorm van apartheid? Een vriendin, ook niet gevaccineerd, kreeg als reactie bij die opmerking te horen dat die vergelijking niet opgaat. Zwarte inwoners van Zuid-Afrika hadden immers geen keuze, terwijl wij wel een keuze hebben. Wij hebben keuzevrijheid!

Dus als er een pil zou hebben bestaan waarmee zwarte inwoners van Zuid-Afrika blank konden worden was daarmee de apartheid opgelost? Omdat er keuzevrijheid bestond?

Apartheid komt voort uit de overtuiging dat andere mensen minderwaardig zijn. Vanwege een andere huidskleur, een ander geloof (of juist geen geloof – heidenen dus!), of een andere overtuiging. Eén ding is op dit moment duidelijk: een kritische houding ten opzichte van vaccinatie is reden voor afkeuring en veroordeling.

Wat dhr. De Jonge betreft: geen enkel respect voor mensen die zich niet willen laten vaccineren! Het afzien van vaccinatie is in zijn ogen zo verderfelijk dat het inperking van grondrechten rechtvaardigt. De beperkingen die mij en andere ongevaccineerden worden opgelegd hebben niets met volksgezondheid te maken, dat moge duidelijk zijn. Immers, ik mag me nog wel vrijelijk bewegen op een drukke markt, maar niet plaatsnemen in een restaurant waar zonder veel moeite de 1,5 meter afstand kan worden aangehouden. Het gaat om het straffen van een bevolkingsgroep die zich niet voegt naar het beleid van de overheid.

“Dit beleid, hoe vervelend ook, komt voort uit medisch-wetenschappelijke analyses die deze maatregelen noodzakelijk maken. Wij zouden ook anders willen, maar we hebben geen andere keus”.

Dat is min of meer de onderliggende overtuiging die ik hoor bij diegenen die heel bewust voor vaccinatie hebben gekozen. Maar als ik één ding zou moeten noemen dat mij de afgelopen anderhalf jaar ten zeerste heeft verbaasd is het juist de afwezigheid van een medisch-wetenschappelijke instelling.

Wat me heeft verbaasd en geschokt, vanaf het allereerste begin van de crisis waar we nu inzitten, is het bestraffen van een afwijkende mening. Er werd niet ingegaan op de argumenten die werden aangedragen, maar op de man gespeeld. Daar is een woord voor: ‘Bullshitting’. Reputaties werden verwoest, men werd in een kwaad daglicht gesteld, en er zijn zelfs mensen ontslagen! Het was eigenlijk al vanaf dag één zo dat je óf meedeed met het officiële verhaal, óf een afvallige was, omdat je je niet ‘sociaal’ gedroeg, niet het ‘samen-krijgen-we-de-corona-eronder’ steunde.

En dat, beste mensen, heeft echt niets maar dan ook niets met een wetenschappelijke gezindheid te maken. Een wetenschappelijke houding staat en valt bij de bereidheid om alle gegevens onbevangen onder ogen te zien, en valt niet te rijmen met het uitsluiten van feiten!